Toneelvereniging D.E.V.’77 is de gezelligste club van Wieringerwaard en omstreken.
Sinds 1977 maken we herkenbaar theater waar je om lacht, soms om slikt, en vooral zin van krijgt om nog eens te komen kijken (of mee te doen).
Het verleden vormt de basis van wie we zijn en hoe we ons ontwikkelen. Door te leren van ons verleden, kunnen we groeien en ons verbeteren.
Onze wortels liggen bij vier dorpsverenigingen die de liefde voor theater deelden: NOZW (Neem Ons Zoals Wij Zijn), PJG (Plattelands Jongeren Gemeenschap), SUR (Samengesteld Uit Rederijkers) en D.E.V. (Door Eendracht Verenigd).
In de jaren zeventig merkten zij dat ze met meer samenwerking, meer spelers en meer slagkracht mooiere producties konden maken. Daarom besloten ze in 1977 de handen ineen te slaan. Zo ontstond D.E.V.’77: Door Eendracht Verenigd, met een fris begin voor het dorpstheater.
Sindsdien is er veel veranderd—rollen, decors, regie en technieken—maar één ding is nooit veranderd: het plezier om samen iets op te bouwen waar het publiek van geniet. We groeiden uit tot een hechte club van spelers en vrijwilligers, met een duidelijke voorliefde voor kluchten, blijspelen en herkenbare dorpshumor.
Tegenwoordig repeteren en spelen we in De Oude School in Wieringerwaard, waar publiek en spelers elkaar in een gemoedelijke sfeer vinden.
Wat we doen We spelen elk jaar minimaal één grote productie (vaak een klucht of blijspel) en doen geregeld mee aan eenakterfestivals in de regio, zoals Den Helder, Schagen en Assendelft. We houden van humor met een knipoog, maar we schuwen de ontroering niet.
Onze vereniging heeft door de jaren heen talloze onvergetelijke momenten beleefd. In 2010 brachten we met veel trots de aangrijpende eenakter ‘En ga naar Innisfree’ op het podium, en het oogstte enorm veel succes. In 2019 ontroerden we ons publiek met de prachtige eenakter ‘Uit het oog,’ wat tot op heden onze laatste eenakter-voorstelling was. De derde foto hier toont een kostbaar repetitiemoment uit ons ambitieuze stuk ‘Malle fratsen,’ dat helaas door de pandemie niet kon doorgaan. Maar de kunst van ons theater leeft voort, en we kijken reikhalzend uit naar het volgend seizoen waarin we opnieuw het podium kunnen betreden en onze passie kunnen delen met ons gewaardeerde publiek.
We brachten vier eigenzinnige eenakters op de planken — allemaal zelf geschreven:
